Jabadabadúúú! Hér með lýsi ég því yfir að ég hef lokið ritverki mínu: Hryggrauf og sálfélagslegir erfiðleikar. Nú hef ég heilar þrjár vikur til að ljúka næsta verkefni og get því lagst í leti þar til ég hrekk upp við að tíminn hefur liðið allt of hratt.
Saumaklúbburinn hittist í gærkvöldi og af því tilefni splæsti ég í hráskinku og klettasalat sem ég hrúgaði ofan á pizzu a la gríshildur. Nummz þetta var æði. Á sama tíma og við vorum að kveðjast fæddist nýjasta saumaklúbbsbarnið upp á landspítala, stór og myndarleg stelpa :) Við vorum auðvitað allar með samúðarhríðir þetta kvöld...
Nú styttist i að Kíkí komi til okkar, hver veit nema það verði bara á morgun... Kermit er farinn að sitja eins og herforingi á öxlinni á mér og flauta þegar honum finnst ég vera að einbeita mér of mikið að lærdómnum (eða msn-inu...). Ég er mjög spennt að sjá viðbrögðin þegar þeir hittast.
Það er barasta ágætt að vera til núna, svona rétt á meðan maður hugsar ekki lengra en nefið nær.